Card image cap
Bazi şeyleri̇ affetmek zordur

Elini koy yüreğinin üstüne, gözlerini sıkıca kapat ve düşünmeye başla...
Kaç yaşındasın? Nerelisin? Bunca zaman neler yaşadın? bilemem. Tek bildiğim seninde gönül heybende anmak istemediğin anılar ve hayat tecrübelerinin olduğu... Gözlerini açmadan geçmişe bir yolculuk başlat. Birazcık hüzünleneceksin, kabul edelim canın yanacak. Belki biraz da yaş düşecek kirpik uçlarından...
 

Yine de düşünmekten, kendinle muhasebenden vazgeçme. Ne hayallerin vardı? Ne umutların? Sahi kaçını gerçekleştirebildin? Belki bir kaçını belki de hiç birini... Eğer cevabın bir kaçı ise yine de şanslısın. Çünkü diğeri daha can yakıcı ve daha katlanılmaz. En çok hayal ettiklerine kavuşamamak acıtır insanın canını. İçinde hep bir ukte bırakır. Kimi kaybediş olarak bakar kimi imtihan...
 

Adına her ne denilirse denilsin o hayalleri, umutları sizden bir çalan veya çalanlar vardır. Ve ne acı ki onlar canınıza can dedikleriniz, haddinden fazla değer verdikleriniz, o asla yapmaz bana kıyamaz dediklerinizdir.
Zaman da yolculuğa devam mı? Şimdi senden çalınan hayallerini, yıkılan umutlarının ardından uykusuz geçen gecelerini, çektiğin acıları, döktüğün göz yaşlarını, balon gibi gözlerle karşıladığın o kara sabahlarını hatırlamanı istiyorum... Çok zor oldu değil mi bunca ızdıraba katlanmak?
 

Hele de derdini kimseye anlatamadıysan, kendi çaresizliğinde boğulduysan ve bu derbeder halini herkesten saklayıp güçlü görünmek için yüzüne mutluluk maskesi taktıysan... Tarifi yok bu cehennemin... Herkes kendi acısını kendi cehennemini bilir. Sen onlar uğruna en güzel duygularını harcadın, kendini feda ederken yok sayıldın. O çok sevdiklerinin elinden inancından vuruldun, güven duygunu kaybettin. Belki gülmeyi unuttun ve en kötüsü de içindeki çocuğu öldürdün.
 

Cevabın ''Evet ben bunların hepsini yaptım'' olacaksa,dürüst ol ve söyle sana bunca ağır yükü yükleyen, küçücük yüreğini yoran, seni hayata küstürenleri gerçekten affedebilir misin? Yaşadıklarını yaşanmamış sayıp içinde en ufak bir sızlama olmadan herkesi affedebilir misin? Eğer herşeye rağmen affedebilirim diyorsan, sana söyleyebileceğim tek söz ''BRAVO'' olur.
 

Birileri çıkıp sana, "Affetmek büyüklüktür sende affet, hem affedersen yüreğinin yükü hafifler" diyecek. Dilde söylemesi ne kolay değil mi? Onlar nereden bilebilir ki senin kendi hıçkırıklarında boğulduğunu... Nereden bilebilirler ki çektiğin acıyı, kuytusuna düştüğün çaresizliğini? Kimse bilemez içinde en güzel duyguların can çekişirken yaşama tutunma çabalarını...
 

Bazı şeyleri affetmek zordur azizim. Aklın affetse yüreğin affedemez. Birilerini affedebilmen için yaralarının kabuk tutması gerekir. Bazı yaralar vardır ki geçse de izi kalır ve iz hiç bir zaman silinmez. Yani ne yaparsan yap o yara her sızladığında açılmasına sebep olanı hatırlatır.
 

Kimileri için belki bencilce olacak ama ben ömrümden gönlümden çalanları, yüreğime kapanmaz yaralar açanları affedemem. Elimi yüreğimin üstüne koyup düşündüğümde, hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçtiğinde ve benden çalınanları hatırladığımda... Ben affedecek kadar erdem sahibi değilim ne yazık ki...
 

AFFETMEK ALLAH'A MAHSUS! Canımı yakan kimseye beddua etmiyorum dua zaten edemem. Diyebileceğim tek şey Rabbim herkesin yaptığını da yüreğini de niyetini de biliyor. Herkese hak ettiğini versin demek olur. Hem bazı haklar vardır asla ödenemez. Ödenemeyen hakta helal edilmez. Hakkımı helal etmediğim birini ben nasıl affedeyim? Onları ALLAH AFFETSİN!!!

Ayşe KARADENİZ