Yi̇ne dağlara düştü aklim

Yi̇ne dağlara düştü aklim

Beton nakışlı İstanbul’da,
Yine dağlara düştü aklım.
Tutsak yağmurlar bodrumlarda,
Yine dağlara düştü aklım.
*
Elim hep ekmekte geçimde.
Boynum buruk garip biçimde.
Ne özlemlerim var içimde.
Yine dağlara düştü aklım.
*
Daraldım sahte yüzlerden.
Sinsi sinsi bakan gözlerden.
Çukurlardan ve de düzlerden.
Yine dağlara düştü aklım.
*
Gecekondular gökdelenler.
Sağa sola gidip gelenler.
Mezarda bulamaz ölenler.
Yine dağlara düştü aklım.
*
Yıprandım da bi karar oldum.
Yaprak yaprak sarardım soldum.
Dertlendim de iyice doldum.
Yine dağlara düştü aklım.
*
Zeytin çürür ekmek bayatlar.
Kayıp gider mutsuz hayatlar.
Boğazda köşkler yatlar katlar.
Yine dağlara düştü aklım.

Şuayipodabasi…
17.11.2017/Kepez/Çanakkale

Yazarın

<< BİŞİ OLMAZ/NASIL OLMAZ

Sitedeki

Hece Kategorisinde YİNE DAĞLARA DÜŞTÜ AKLIM başlıklı yazı ŞUAYIP ODABAŞI tarafından 05.02.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir.

Şiiri Beğen

Şiire Puan Verin

1 2 3 4 5

0 Kişi Değerlendirdi ve Toplam 0.00 Puan verildi

Etiketler:

312 1 1

Uyarı

"YİNE DAĞLARA DÜŞTÜ AKLIM" başlıklı yazı ŞUAYIP ODABAŞI tarafından 05.02.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir. İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.