
Koşup gi̇denler
Kırık bacaklı bir eşek misali,
Bilmediği yola, düşüp gidenler.
Ateşler içinde damla misali,
İnandığı yola, düşüp gidenler.
*
Öfkesiz konuşur, bütün veliler.
Herkesin meczup bildiği deliler.
Ne şikâyet eder nede iniler.
Çarıksız ayakla, koşup gidenler.
*
Gönül ki sevdalı, aşkı bilendir.
Kapısından aşkın, açıp girendir.
Her şeyi kör gözle, bilip görendir.
Bir lokma bir
hırka, coşup gidenler.
*
İnsan merhametle,
arınır kirden.
İnananlar geçer,
sadece serden.
Kaldırırlar tutup, mazlumu
yerden.
Dağları düz edip,
aşıp gidenler.
*
ODABAŞI yolcu, yolsuz
gidendir.
Birkaç adımda
menzile erendir.
Rayları sökülmüş
bozuk trendir.
El âlem sözüyle,
şaşıp gidenler
Şuayipodabasi…
26.09.2018/Kepez/Çanakkale
Kaleminizden güzel bir hiciv okudum. Şiirdeki resim zaten her şeyi anlatıyordu. Harika...
Kaleminizi kutluyorum. Saygılar...
Emeğine yüreğine sağlık Şuayip hocam güzel bir şiir okudum tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam
İyi akşamlar. Selamlar.