Pişmanlık Bizim İçindi
 İlgili resim


Gönül çırpındı vefasız bir yâr için
Dikenli bir çalı gibi kanattı gönlümü için için
Uçmadı bu gönül kuşu konmadı başka bir dala
Yoruldu gönül kuşum söylemedi sevmez ne için
 
Dönmedi giden o vefasız yâr vardı yaban ellere
Beni de attı vefasızlığıyla diyar gurbet illere
Kanarken bu gönlüm deva olmak için dönmedi bir kere
Yoruldu gönül kuşum söylemedi sevmez ne için
 
Kendisi de varmış kendisi gibi bir vefasıza
Dayanamamış sevdiği onun cilvesine hem de nazına
Bana cilvesi nazı açan bir çiçekti bakmazdım hiç kusuruna
Yoruldu gönül kuşum söylemedi sevmez ne için
 
Aradığı neydi söylemedi bana bilmem neden
Ben sakınırdım onu rüzgârdan esen yelden
Ayrıldık da ne oldu biz birbirimizden
Yoruldu gönül kuşum söylemedi sevmez ne için
 
Döndü geldi yarası derindi söyleyemedi bana
Dayanamadı bu gönül sordu neler olmuş sana
Pişmanım çok zulüm ettim dedi ben sana
Yoruldu gönül kuşum söylemedi sevmez ne için
 
Çok çırpındın benim için nankörlük ettim
Ayran gönüllü hercai idim dikenimle gezdim
Şimdi yaralandı bu gönlüm pişmanlığımla geldim
Yoruldu gönül kuşum söyledi şimdi sevmez ne için
 
Anladım elden ne gelirdi bu gönlüm kırgındı
Bana bakarken gözleri pişmanlık içinde dalgındı
Sarıldım candan açıktı her zaman kapın kapanmadı
Uçtu gönül kuşum gönlüne kondu pişmanlık bizim içindi
 
Mehmet Aluç-Gülveren