Şair Şiir Okuyucu Ve Gönlü Zenginler

Zavallı şair demeyeceğim ey zengin şair, şiirle gönlün zenginliğe doyarken şiirlerinle okuyucunla, dünya, böylesine bir zenginliği görmemiştir, altınlar yakutlar elmaslar yanınızda solarken, aşka dair sözlerle aşkın sahilinde gönüllerin merkezinde olmak, her insan nasip olmaz! Sözünü ettiğim sen ve şiir ve okuyucu bu üçlü ile ne badireleri atladınız geçtiniz, yıkılmaz denilen nefreti kini yok ettiniz, gülümsediniz, gülümsettiniz bundan daha güzel zenginlik mi olur?
 
Hayat sizlere hayatı öğretirken, bilemediklerini kendinize değil herkese sordunuz bir karar verdiniz, bin gönül iken bire giden yolda bir gönül oldunuz, bir olan Âlemlerin Rabbine bu kutlu yolda yoldaş gönüldaş şiir’daş kardeş oldunuz, bunu Âlemlerin Rabbi izin verdi ve gerçekleşti. Kimileri anlamlı sözlere kifayetsizlik yüklerken, siz o kifayetsizliği hecelerin gülümsemesiyle gönüller nakş ettiniz ilmik ilmik, yorulmadan korkmadan kaçmadan…
 
Hayat üç günlük veya üç adım ne fark eder ki, diyerek bir gönül’e girmeyi hedeflediniz onca engelleri çukurlar dağları aşarak, bu nedenle sizler bu dünyanın en zenginlerisiniz… Dağılmış olanı toplamak, hayat küskünlerini hayatla barıştırmak her babayiğidin harcı değildir bunu da iyi bilin. Değerlerin varlığını silmeye çalışanları, şiirlerinizle sizler sildiniz yeniden aynı değerleri yerine koydunuz, minnettarız sizlere, gönül’e bir okşayış huzur kelimelerin coşkun naif bakışıyla hafiften gülümsemelerinizle hep yazın. Bizler okuruz sizin gülüşünüzle şiirin gülüşüyle güleriz, iyi ki varsın şiir, şair, okuyucu, hep vicdan mahkemenizle varın sarın, yoksa yollar yanlışa çıkacak haydi bekleyenleri bekletmeyin var olun, selamlarımla.

Mehmet Aluç