Card image cap
Kirilmiş kalbi̇mi̇n fermani veri̇ldi̇

Dışarıda yağmur gözlerimde sen,
Ben yine özleminle ağlıyorum.
Yağmurlu bir gündü bana gelişin,
Ve yağmurlu bir günde sen yoksun.
Ben sensizliğimle yine yarım kaldım.


Yüreğimde tükenmeye yüz tutmuş cılız umudumla,
Olur da belki bir gün geri dönersin diyerek,
Hep yolunu gözledim durdum.
Artık umudum da bitti, sen dönmeyeceksin.
Bu gerçeği yavaş yavaş kabulleniyorum.


Penceremden yağmuru izliyorum.
Yağmur senin kokunu taşıyor sanki,
Özlemini hissettiğimde doluyor gözlerim.
Yüreğim sızlıyor, bıraktığın yaram kanıyor.
Ve ben bu acıya artık dayanamıyorum.


Kırılmış kalbimin fermanı verildi artık.
Ömrümün kalanı sensizliğe hüküm yedi.
Çaresizce yokluğunu kabullenip,
Yüreğimden yaş olup gözlerimden sen damlarken,
Vazgeçiyorum seninle dolu tüm hayallerimden.


Unutmak istiyorum seni... Yaşanan her şeyi,
Ama istemekle olmuyor işte.
Seni asla unutmayacağımı çok iyi biliyorum.
Sen yüreğimde ölene kadar kalacak,
Adını andıkça kanayacak gizli gönül yaram/sın... 


Ayşe KARADENİZ


Değerli yorumu ile şiirime ses olan SERDAR ORAL abime gönülden teşekkür ederim.