Kaldım Zindanda Hapiste
Gülen
gözlerinin feri sönmüş
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Gülerim
dedim ben talihim dönmüş
Elim
kelepçeli sen son nefeste
Varayım
dedim ben yâr varamadım
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Felekten
şansım
yok kaldım bucakta
Son
kez öpemedim seni kucakta
Senden
ayrı kaldım ben buracıkta
Gönlüm
feryat eder ben ağladıkça
Varayım
dedim ben yâr varamadım
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Uydum
bu nefsime oldum bir katil
Namusun
uğruna olduğunu bil
Seni
her gün anardı bu lal olmuş dil
Elleri
kelepçeli kader mahkûmu
Varayım
dedim ben yâr varamadım
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Doğmaz
burda güneş mezarlığa eş
Karanlık
bir kardeş ölmekse beleş
Gönül
razı gelmez yaşa der kardeş
Bekler
yârin seni dertle helalleş
Varayım
dedim ben yâr varamadım
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Gülveren’im
kaldım duvar içinde
Açılmaz
bir kapı yâr son nefeste
Ellerim
olsun ah yârim elinde
İzin vermediler kaldım kafeste
Varayım
dedim ben yâr varamadım
Kaldım
zindanda ben yâr hapiste
Mehmet
Aluç-Gülveren