
İnsan doğduğu yere
İNSAN DOĞDUĞU YERE
Ekmek derdine
rotasız gittiği yerlerden
Uzak diyarlardan
doğduğu yere yürürmüş insan
Pusulasız
ellerinde yüz bin yıllık nasırlar kanarmış
Karda boranda
doğduğu yeri görürmüş insan
Biz yoksulluğun
emzirdiği topraklara küsmedik
Aklını
kullandığında haramileri görürmüş insan
Her toprağa düşen
tohum cömert olurmuş
Umudunu yitirmişse
tok olsa da ölürmüş insan
Yoksul bırakılmış
ırmak boylarında aç sefil
Dikenli tellerle örülmüş etrafı çevrilmiş
insan
Gül yanaklı kuru
yüzleriyle göç yollarında
Yasaklanmış
örselenmiş hor görülmüş insan
Zamansız tüketse
ömrünü düşse olduğu yere
Ölmeden yüzünü doğduğu yere dönermiş insan
Yaşama direncini
yitirmişse yarı canlı haliyle
Sihirli bir lamba
olsa da rüzgârsız sönermiş insan
Şuayip ODABAŞI
27.5.23