Güvendi̇ği̇m dağlar
GÜVENDİĞİM DAĞLAR
Güvendiğim dağlara
kar yağmadı
Dağlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Üstünden sürüler
kervanlar geçti.
Hanlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Dikenli dalları
sevmedi kuşlar.
Yaprak bulup
dökemedi kışlar.
Bize kaldı kem
sözler cümle suçlar.
Yazlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Derman mıdır
çoklar acep azlara.
Bu ne iltifat
gereksiz nazlara.
Ne türküler yaktık
güzel kızlara.
Pozlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Karlar yağdı başa
yaz günü bile.
Keyif sürdü sürenler
güle güle.
İki yüzlülüklerle
bin bir hile.
Nazlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Hayalimde dağlar
artık Güneşsiz.
Hangi sevdalar yol
bulur hevessiz.
Yaşamak ki ölmek
gibi nefessiz.
Hazlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Hayatın ovası
dağları düzü.
Yatağın çarşafı
yorganın yüzü.
ODABAŞI gör ki
insanın yüzü.
Tazlar toz duman
oldu da yıkıldı.
Şuayip ODABAŞI
27.1.2022/Kepez