Gönülleri Şiire Kattım Rahatladım


 rahatlamak ile ilgili görsel sonucu
Heceye vezin’e bu boyumla varmadım
Kapısına varam dedim varamadım
Öylesine yazdım şiir miir demedim
Gayem gönülde kalmaktı benim kaldım
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Üç beş okuyan çıktı gerisi uykuda
Sosyal medyada on bini kuyuda
Gelin dedim şiire kimin umurunda
Salla bir beğeni okumadan bu durumda
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Gündüzümü geceme şiire okumaya verdim
Öncesinde okumayan gezen bir sefildim
Okudukça öğrendim işte dedim bu kendim
Baktım etrafıma öylesine bir şey bilemedim
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım
 


Şair meclisine hiç varamadım yolum uzundu
Yazdıklarım pek şiir sayılmazdı uyağı yoktu
Dedim uyağı yoksa benim kulağım var zordu
Yazdım karaladım öylesine içimi yakan kordu
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Dişe dokunur yazamadım dişlerim takmaydı
Oysa dedim gönüldeki güzelliklere bakılmalıydı
Herkeste bir gurur tavanda bu yapılmamalıydı
Yapan yapmış kaçmış gören yok yıkılmamalıydı
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Yaradan Mevla kulum yaz demiş yazdım
Yazamam diyemem kaderimmiş anladım
Yazdıkça yazdım rahatladım gönüllere vardım
Acısını sancısını yazdım şimdi rahatladım
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Benden bir Can Yücel olmaz bilirim
Ama okur takip ederim yolundan giderim
Okumayı şiiri gönülleri ben çok severim
Mevla emir etmiş yazarım insanlara gülümserim
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım


 
Gülveren’im yazmak bir terapi gönüllerin içinde
Gönüller bir cennet güzelliğini sen göründe
Bu dünya fani yaşa güzelliğini ecelin gelmede
Yazarken suçum varsa benimdir hata benimdir de
Aldım gönülleri şiire kattım rahatladım
Mehmet Aluç-Gülveren