Gecelerim Gibi Karanlık Kaldı

Her gece hayal ederim gözlerini uzun
uzun
Koynumuzda yatardı düşlerimiz sessizce
usul usul
Ne oldu birden kayboldu gittiler anlayamadım
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Yalancı bir bahar ayı’nımı yaşadım ben
yıllarca
Üşüyorum böylesine güneşli havada ruhum
şaştı
Uzandım çimenlere diken gibi battı
rahata eremedim
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Hangi hecelerle yalnızlığımı anlatsam çare
olmuyor
Mevla’ya duadan başka yolum çıkmıyor
gönlüm duada
Dileğim sensin gece gündüz dilimde semada
ellerim
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Yalancı bir sevda olamaz bizimkisi bir
zerre olsa da
Bassam yaralarıma tuzu of demem
sensizliği söndürmez
Yediğim hayatın tokadı olsun hasretin
değil dayanamam
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Ettiğin bir şakaysa af ederim değilse
nasıl dayanırım
Çektirme acının en koyusunu çekemem bu
canımla
Ömrümü yoluna gül diyerekten döktüm ne
olursun gel
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Andıkça adını yüreğime hançerler
saplanır durur
Çabuk dön gel de yârim muradımız
gerçek olsun
Gelmeyeceksen gel ellerinle öldür
muradın olsun
Şimdi gündüzlerimde gecelerim gibi karanlık
kaldı
Mehmet Aluç-Gülveren

Sevgili gitmeye görsün yürekten de akıldan da unutulmuyor ki yine de yaşanılanlar... Kutluyorum Kardeşimi içtenlikle...
Aynen kardeşim aynen dediğiniz gibi oluyor,sağ olun var olun kardeşim,bu yorumunuzla şiirime değer kattınız,selamlarımla.