Eski̇ evler ve apartmanlar

Eski bir evin aşınmış taşları
Dökük çamurlarının ve de
çökmüş çatısının efkarında
Anılarının gölgesinde bilmeden
Dinleniyordu bir apartman
 
Ay bir gece lambası gibiydi
Kestane ağacından çerçeveleri
Çıralı çam kapılarıyla
Perdeleri güllü Nazilli basması
Örümcek ağları tavanlarında
Sessiz terkedilmiş eskimişti
Bir apartman dairesi kıpırtısız
Dileniyordu eşiğinde
 
Bacasında meşe dumanı
İçinde seccade yaşlı
İmanlı bir kadın vardı eskiden
Aşınmış eşiğinde kuş sesleri
Çocuk gülücükleri avlusunda
 göç etmiş leyleklerin
boş yuvaları vardı eskiden
Üç kilitli apartmanlar sıraya
Girmişti kapısında
Hepsi gürül gürül dinleniyorlardı
 
Yaşamak hevesi anıların
 yorgunluğunda derin uykularda
Yalnızlığın pençesinde bir arada
Eski evler ve apartman daireleri…
 
Komşu komşudan selam dileniyor
Dumansız soba pen pencere çelik kapı
bize uymuyor bu yapılar
Komşunun külü yok
Hal hatır için dili yok
Bir ahşap evin ağaçları dağları özlüyor
Dev apartmanlar o evleri gözlüyor
Nedense
Adresleri bölgeleri çok
Dev gibiler gölgeleri yok
Soranları gelip gidenleri yok
 
Bir köy evinin göç etmiş insanları
Göç ediyorlar bir daireden bir daireye
Leylekleri kıskandırıyorlar
Hepsi de züğürt birer kiracı
Ev sahiplerini usandırıyorlar
 
Şuayip ODABAŞI
13.8.22