Duygu Ve Düşüncelerim Gün Batımına Karşı Oturmuş...

 



Düşüncelerim fikirlerimle pek parlak olmasa da beni karanlıkta bırakmıyor. Yazarken bir seminer sunmuyorum sadece kendimle konuşurken hissettiklerimi sizlere aktarıyorum, kendi duygularımı ifşa ederken ne kadar doğru yapıyorum şimdi bunun derdinde değilim zaten. Kendime sizle yanında bir yön bulmuşken sizlere doğru yürümek sizlerle olmaktır amacım, buradaki amacım gönül zenginliği olan muhabbete ulaşmak bu hazineden payımı almaktır bunca fakirliğime rağmen. Bu düşüncem sizlerce olumlu bulunur veya bulunmaz kısmette varsa nasibi alırım diye çıktım yola. Satırlarım arasına serpmiş olduğum birkaç gülümsemeyi gönül bahçenizde sulamak ve yetiştirtmek kokusunu beraberce koklamaktır gayem başka ne diyeyim? Yalan mı söyleyeyim doğru varken?

 

Yorgunluktan bitap düşmüşken gönül hanenizde bir nefes almak için kapınızı açarsınız diye umut ediyorum. Dert keder ve sancılar sarmışken bedeni ilgilenen yokken ilgilenirsiniz bilirim. Bazen yorgunluktan zor yürüyorum yolda bir noktadan sonra adım atamaz hale gelirken elimden tutarak bir bardak su vereniniz vardır diye yöneldim gönül kapınıza, bir çıkar ilişkim yok. Bir şeyler söylemenize de gerek yok bir oturumluk yer açın yanınızda buda yeter.

 

Ruhun yalnız başına daralması çok zordur bilirim, muhabbetle açılması da kolay yaşadım bilirim bunu ruhumun daralırken neler çektiğini kesinlikle anlatamam, kelimelere sözler kıyamam. Daralma alında büyük bir fırtına kopacağını anladığım zamanlar, yüreğim nasıl ezilirdi birdenbire hiç anlatamam yazamam özlemle muhabbete duyduğum özlem bir dağ olur karşıma dikilirdi varamazdım!


Her akşam duygu ve düşüncelerim gün batımına karşı oturmuş, bu gönlümü daraltan düşüncelerle kendimi karanlığa gömülmüş bulurdum, muhabbeti önüne bir döşek gibi sermek üstüme yıldızları yorgan yaparak hayatı doruklarda yaşamayı arıyordum özlüyordum… Oysa gece gündüz tabiat bütün gönüllerin aşka çağırmasına aracılık eden o aşkın İlahi çağrısını duymaya çok ihtiyacım vardı bu nedenle sizlere doğru yola çıktım.

 

Neler öğrenmedim ki bu yolda

Bazen kırıldı açılırken bu iki kolda

Yılmadım vazgeçmedim devam ettim

Kapına geldim aç kapını bir halim sor da

 

Bakma bana yabancı gibi ben yabancı değilim

Seninle muhabbetle sarılmaya hasret birisiyim

Sana yanlış gelmesin bu duygu sanma serseriyim

Kapına geldim aç kapını bunu bir hayra yor da

 

Muhabbetle sevgiyle aşkla kalın her daim, selamlarımla.

Mehmet Aluç