Dil Söyler Gönülle
Gül hazin lale hazin ağıt yakar bülbüller*
Hazan mevsimine bakıp ağlamasın mı gönüller
Yakan kendinden habersiz ağıt yakandan habersiz
Dil söyler gönülle duyan yok ne yapsın bu eller
Çileyle geçen ömür şevkine etti veda*
Boşuna gönülleri bekledi bunca sene sevda
O yüzdendir yıllardır aranarak bulunmaz deva
Dil söyler gönülle duyan yok ne yapsın bu eller
Bülbül asla zem etmez kırmızı açan güle*
Gül açarken soldurulursa ne çare bülbüle
Herkes haddini bilmez ise çare buna nafile
Dil söyler gönülle duyan yok ne yapsın bu eller
Kalbimiz kırık dökük aşkı andık derinden*
Bunca zulümle düşenler kalkar mı yerinden
Ne çekerse insan çekmez midir ki bu dilinden
Dil söyler gönülle duyan yok ne yapsın bu eller
Geri dönmek imkânsız bir çıkmaz sokaktayız*
Gülveren’im bakma öyle gönüllere yastayız
Çıkmaz sokakları açan gelir diye yatmaktayız
Bir lokma ekmeği paylaşmak yerine kapmaktayız
Dil söyler gönülle duyan yok ne yapsın bu eller
Mehmet Aluç-Gülveren
* Afet kırat kardeşimin” İhtiyar serzenişleri “şiirinden bu mısralar alıntıdır.
Emeğine yüreğine sağlık Mehmet hocam tebrikler hayırlı günler hocam