Çağırdı Gurbet İli
Dedim yazayım
kuru kalem ile bir selam
Çağırdı gurbet
ili dedi artık bu senin sılan
Düşünmedim ahvalimi
düştüm yollara
Baktım torbama
bana ne geride kalan
Döküldü yollara
gözümde kuru yaşlar
Anladım ki
geride kalanlar oldu yalan
Aradım bahtıma
düşeni gece ile gündüz
Anladım gurbet
ile Mevla’mdır beni salan
Aradım kış
aylarında giden baharlarımı
Geride kalan
yârimden ah’tır bana kalan
Aradım muhabbetle
bir sohbet ortamı
Baktım torbama
sıladan nedir içine dolan
Torbam içine
gözyaşıyla dolan ahtır
Kuru kalemim
dedi yaz dedi nedir seni yoran
Sual eyledim
kalemime haklısın veren Mevla
Hakkıma razı
oldum bildim yanında kim duran
Mağlup olma
dedim Mevla’dır işte kaldıran
Şükür ettim
Mevla’ma yanımdaydı her an
Pak eyledim
şükürle kalemimle ben gönlümü
Haber saldım
seher yeliyle o yâre candı o canan
Zirveler kurduğum
hayallerimi yere indirdim
Veren dedim
hak Mevla’dır Mevla’mdır alan
Düşünmedim dünya
ile kalan geride ki malımı
Felekle işim
yoktu Mevla’mdı benimle olan
Aldım o gül
yüzlü cananı şükür yanıma
Mevla’m ile
o gül yüzlü canandı beni saran
Mehmet
Aluç-Gülveren
Emeğine yüreğine sağlık Mehmet hocam tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam
Teşekkürler ederim kardeşime,hayırlı cumalar,selamlarımla.