Beyitlerimi Düşlerinize Banarak Yazmaya Devam Edeceğim
 

gülümsememek ile ilgili görsel sonucu


Bazen nasıl oluyor bilinmez ama aklımıza gelen cümlelerin içinde yaşadığımız hayatı ve içindeki insanları anlamakta zorlanırız, cümlelerde kifayetsiz kalır! Cümlelerin tüm açılımları anlamları bitmiştir, bundan sonra kafa karıştırıcı cümleler tezahür eder ki, bundan kaçınmak gerekir. Hayatın var olanları biz insanlar, var olmayan sapkın yatkın olmayan düşüncelerin peşinde birbirimizi hırpalarken, eksik olan hedefimizi anlamak yerine, yani birbirimizi sevmemiz birlikte yol almamız gerektiğini söyleyen çıksa da, ne duyan var ne onu anlayan var!
 
Dolambaçlı dipsiz fikirlerin fikirsizliği içinde yaşarken, aslında görevimizin hakikati iyiyi ararken, ön yargılardan yanlış kanıdan uzak durarak, yaşayacağımızı neden unuturuz? Nihai amacımız hedefimizi insanın mutluluğu için yürümek olduğunu da ne çabuk aklımızdan çıkarırız?
 
İşte böylesine düşünürken, kendi hatalarımın yükü altında ezilirken benimde gereksiz yere çektiğim acının sizlerin de çektiğinden emin iken, düşünce ile birlik içinde olmanın gönül köprüsünün kırılmış ve yerinden sökülmüş olmasının nasıl farkında olamadık! Bunca yıldır bu derin sessizlik, bize bunu söylerken neden duyan olmadım/olmadık? Yaşama biçimimiz olan birlikteliği ayakta tutan inançlarımıza ne oldu? Onu da mı yolda kaybettik? Bunca sancı feryat bundan olsa gerek! Yitirdiklerimizin farkına varmamak, farkına vararak aramamak hatta bunu yani yitirdiklerimi anlamamak çok mu zor? Kolay olsaydı elbette ki farkına erkenden varır, bunca vahşet içinde gözyaşı dökmek anlamsız savaşlar içinde birbirimizi fani olan dünya malı çıkar için öldürmezdik!
 
İşte bunu kendimize cümleler içinde kurarak kendimize anlatamadığımız için, bunları yaşıyoruz! Suç önce benden başlıyor fikrimin ince gülü açarak etrafıma kokularını vermediği için… Bu gönlüm bir deli bir fişek gibi hedefine varır derken yorgun düşmüşüm, sanrılar içinde! Şimdi yola çıkarak insanlardan düş toplayarak, sizlerden destek alarak sizlerle, bir acıdan ibaret olan ruhumu saran bu sanrılardan kurtularak, düşlerin gerçekleşmesi için mücadele edeceğim ne kadar başarılı olurum bilinmez ama hayatıma yollara bir meal yazacağım inşallah.
 
Acıların ıstırap dolu sefasını sürmek yerine, mutluluğun sefasını her birlikte yaşamak dileğimle, beyitlerimi düşlerinize banarak yazmaya devam edeceğim, izdiham dolu yalnızlığımızdan kurtularak birbirimize sarılmak için inşallah, selamlarımla.
 
Mehmet Aluç