Aynı Kalemle Yazan Kalem Dostlarının Çabasında Güç Almak Yanlarında Olmak Gülümsemeleriyle Gülmek

dost şairler ile ilgili görsel sonucu
 
Bir bir düşerken beceriksizliklerimden dolayı çukurlara, arkamda bıraktığım heceler sözler beni topluyor bir bir gülümseterek, ne mutlu bana geride bir bir toplayan hece sözleri dizeleri bırakmayı Rabbim nasip ettiği için.
Aslında yazmak bir güçsüzlüğümken Rabbim güç verdi yaz dedi kulum, çok şükür yardımıyla yazdım, şaştım kaldım! Kendimi ifade edemezken, ifadelerin sarayında gönül tahtına oturttu Rabbim şükürler olsun!  Bu kadar büyük lütuf beklemezken, Rabbim lütfu ile deryalara saldı gez dedi yazmanın gönüllerin cennet bahçelerinde! Şükür…
 
Her zaman otururken oturmayı beceremeyen bu defa gönüllerin tahtına Rabbim oturttu, bak yaz dedi, şükür az çok yazdım hem de enginleri aştıran Rabbimin keremiyle… Meyilli olmak Rabbimden istemek gönüllü olmakla başlıyormuş anladım…
 
Ben kalemi bir tahta parçasından bir kömür parçası sanırken, ne kadar körmüşüm! Bir derya deniz cennet bahçesi, gönüllerin merkezi gülümseten bir edebiyattan çiçek, bastırarak yazınca parçalayan yırtan bir araç! Bir yolculuk ki çıkmaya istekli, varmaya meyilli varamazsa da yolda geride gelenlere bayrağı devir eden bir, emanet sadık bir dost…
 
İdrak etmek farkına varmak ne kadar güzelmiş! Tüm güzellikleri içine alarak yutan tekrardan daha güzelini meydana çıkaran! Aynı kalemle yazan kalem dostlarının çabasıyla, güç almak yanlarında olmak gülümsemeleriyle gülmek, idrak etmekmiş anlamakmış farkına varmakmış, fark ettiren Rabbime şükür… Emsali olmayan bir hazine, harcadıkça bitmeyen bir hazine dostluk, cennet bahçesinde gezinmekmiş, en büyük kazancım bu oldu bu ömrümde, gerisi boşmuş vesselam, selamlarımla.
Mehmet Aluç