Aşikâr...

Bakıyorum etrafıma, Rabbimden binlerce iz işaret hayat mevcut hepsi, aşikâr… Rabbim gösterince aşikâr, göstermezse görmeye layık değilse görmez göz duymaz kulak hissetmez ruh… Sabahın bu seher vaktinde, öten kuşlar ötüşen böcekler, dünden kalan yorgunluğu, bir yorgan gibi üstüne örttüğü gece yorganını kaldırarak atmanın sevinciyle, yeni güne merhaba diyor Rabbinin izni yardımıyla…
 
Dünü bizden çalanlar çaldıklarıyla, yarınlarında sinesine saplanan okları saplamak için toplarken, gülücükleri gönülleri şen edenler cennetten saraylar inşa ediyor aşikâr… Ölü yatırımlarıyla yatırım yapan zalimler, ölümün şiddetiyle kendine gelecekken bir eyvah ’la aşikâr, bir damlacık gülüşüyle Rabbinin rızası için çalışanlar ölümle gülecek, bire on yüz veren Rabbinin sürpriziyle karşılaşacak bu aşikâr…
 
Varlık âleminde, imanla insan varmasıyla sarmasıyla var olan insanın varlığı her zaman aşikâr iken, imansız sadece kendi çıkarına arzusuna koşanların çığlık feryatları yerin altında iken yerin altını sarstığı aşikâr.
 
Anlatmakla varmakla işe başlayan yol alan aşikâr, evinde yan gelmiş bana ne diyenin yola çıkamadığı varamadığı için içinde kalacağı bin pişmanlıkta aşikâr… Âlemlerin Rabbinin en büyük ayeti olan insanı ezenler, yok sayanlar görmezden gelenler yarın hissedecekleri acının şiddetini ne akıl edebilecekler, ne de ezdikleri saygı göstermeyerek hor gördükleri için altında alevler yanarken, bu acıdan ziyade, insan onurunun “Kâbe” kadar önemli olduğunun bilincine varamadığı için, bu yanmak bana az geldi diyecek! Aşikâr…
 
Yastık altına, gönül içine insan gönlünü gülümsemesini biriktirmeyenler, ne biriktirişe biriktirsin yarın çekip gittiğinde, bir değerinin olmadığı görünce Eyvah yanıldım yandım sözcüğü kifayetsiz kalacak, aşikâr…
 
Anlama kabiliyetini yitirenler için Rabbim yardım etsin, zalim zaten hak etmez anlamaz, dünyaya tamah edenler onu biriktirenler anlamaz, Rabbim anlayacak olanlara yardım etsin. Ben yanan gönlümdeki acılarla, tutuşan gönlümle bu heceleri yazarken sayfam tutuşuyor benimle, yangına yetişemiyorum, mazlum kardeşim bombalanan evin altında acı çektikçe, evladı zalimlerce kurşunladıkça ben kurşunu yiyorum ben enkazın altında kalıyorum sizler gibi, aşikâr.
 
Zor dediğinizi biliyorum benden önce hisseden duyan sizlersiniz benim gibi Rabbimizin yardımıyla, aşikâr.

Bu kadar Aşikârlık içinde Rabbim yardımcımız olsun, içteki gönül sesini duyan hisseden kullardan olmamız dileğimle, selamlarımla.
Mehmet Aluç