Aşığın Çektiği Çileyi Kimse Anlamaz

Dünyada zalim çok olur isterseniz okuyun
Bunca âşıkların haline acımazlar az sokulun
Âşık bir gülümsemeye razıdır hep esirgenir
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Endamın aldanılır aşkla gezdiği bir an sanılır
Bir gülümsemesi yoktur anlarsın gönül yanılır
Âşık gecesini gündüzü verir kıyım kıyım kıyılır
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Âşık sevdikçe ıstırapla vurulur beline semer
Vefasız yâr aşığın beline vurur parçalanır kemer
Âşık katlanır nazına gülsün diye demez yeter
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Hangi aşığın gönlü çöl olmadı çöllere gitmedi
Hangisi dağları delerek mezarlara gömülmedi
İnsanlar gülsün diye ömrünü heba etti bilinmedi
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Âşık der aşkı alayım cihana ellerimle serpeyim
İnsanlarla sevdiğim gülsün bende seyredeyim
Onlar rahata neşe varsınlar ben çileleri çekeyim
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Âşık bir lokma ekmek soğanla geçinir kıt kanaat
Nazlı yâri doymaz elden ne gelsin aşk zor zanaat
Âşık yâri sırtında taşır yok ki uçursun bir kanat
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Kimisi kinden kimisi gururundan vermedi
Âşıklar acı çektikçe kör inadıyla vicdana gelmedi
Âşıklar samanlıkta yaşadı onu da inekler istemedi
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Nedir ey insanlık bu telaş malını mı istedik
Sevdi âşık kızın alın mezara mı sokun dedik
Dünya malı dünyada kalır ey insan dinletemedik
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Âşıklar yürürler hakka giden bir olan yolda
Sizler gibi ikilik çıkarmazlar yürürler kol kola
Yolda giderken verirler selamı hem sağa sola
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Dinleyin âşıkları öz sözden haktan söylerler
Yüce Mevla aşkla gezin dağıtın dedi bilirler
Aşk ile cihanı boyladılar gel ey âşık demediler
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
İnsanız yaparız hatayı tekrarına ne gerek var
Şeytan kovuldu alın payı var severek insanı sar
Saklama neyin varsa ver budur sana kalan kâr
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Gülveren’im âşıklık böyledir verilir hiç alınmaz
İnsan bu nankördür verdikçe alır vermez anlamaz
Dünya malı hırs kazandırmaz insanda onsuz yaşamaz
Aşığın çektiği çileyi kimse anlamaz buyurun
 
Mehmet Aluç-Gülveren