Card image cap
Sanki̇ mümkünmüş gi̇bi̇

Sorun değil dostlar;
Alışkınım ben...

Yalnız bırakın bizi sevgili kederimle.
Anlatacaklarımız var birbirimize.
Sanki rüzgara karşı konuşur gibi,
Sanki duyan benmiş gibi,
Sanki mümkünmüş gibi...

Can alıcı sayfaları koparılmış bir hikayenin,
Acıklı biten son satırları gibiyim.
Ne bir anlam kalmış,
Ne bir anlayan;
Ve ne de bir kahraman...

Ah şu benim yaralı yanım yok mu?
Nasıl da tatlı tatlı kaşındı yine.
Kaşısam kanar;
Kaşımasam kanar...

Sahi, unuttum ben;
Neydi tebessümün rengi?
Peki ya hangi toprakta yetişirdi güven?
Çözemedim bir türlü;
Var mı bir bilen?..

Kendi derdimi,
Başkalarının mutluluğundan
üstün görmedim ben.
Üşüdüm; geceler boyu uykum açık;
Kibrit çaktım keşkelerin köküne,
Sonra ateşe attım tüm umutları.
Yine de ısınamadım...

Sevdamın kırıntılarını,
Bülbüle verdim ben;
Güle acırım;
Sanki içimde işlenmiş bir suç gibi,
Sanki suçlusu benmiş gibi,
Sanki mümkünmüş gibi...

"Can tatlıdır" Derler ya hani;
Neredeymiş o tatlı can?
Gösterin bana.
Nerede!? Hani!?
Kandığım gün ölürüm.
İnandığım gündür benim ölümüm!..

Şu nemli hayat;
Gözümden düşen bir kaç damla yaş kadar
ıslak olabilirdi(;) ancak;
Kurumadı gitti.

Şimdi bedenim cepsiz bir elbise gibi;
Ruhum dışarıda kaldı.
Sanki geri gelecekmiş gibi,
Sanki gitmemiş gibi,
Sanki mümkünmüş gibi.


Cemil Baştürk
20.08.2020