G/ÖZYAŞIM
Diyorlar ki "şair niçin gülmezsin"?
Bir elem içreyim gülemiyorum
"Şâdlık nedir nasıl hiçmi bilmezsin"?
Düşmedi payıma bilemiyorum
 
Ağlasam gözyaşım sel olur akar
Susarsam sükûtum ateşi yakar
Gökte şahin yerde kızıl akrep var
Huzurlu bir dünya bulamıyorum
 
Dilimde asırlık müebbet sesim
Boğuyor kendini kendi nefesim
San ki çatlayacak göğüs kafesim
Verdiğim nefesi alamıyorum
 
Dünkü hayâllerim yarına düşer
Yüreğim yandıkça ciyerim pişer
Derdimi derdimin tabibi deşer
Bu kara yazıyı silemiyorum
 
Gözyaşı dökerim özyaşım akar
Kanım gözlerimden yaş olur çıkar
Korkarım ki yüzüm çürür de kokar
Dağıldım tek parça olamıyorum
 
Sen say ki bedenim ruhuma ağyâr
Tay gelir dağlara bende ki efkâr
Olmadım olmam da asla sitemkâr
Bir dost kapısını çalamıyorum
 
Narmânî zehroldu hem tuzum tadım
Toz eder mermeri âhım feryadım
Son durağa bilmem kaldı kaç adım
Atıp son adımı ölemiyorum... 
(Nurullah Özdemir) NARMÂNÎ 2019