ÜÇ MEVSİM

Hani diyordun ya "adam ol" diye

Bu çağda adamlık güç oldu ana

Manadan manayı süzmekti gaye

Gayeler koca bir hiç oldu ana


Tutsam da yüzlerden şirreti yırtsam

Ahlak limanına meşâle tutsam

Doğan domuzları hesaba katsam

Son neslin birkaçı piç oldu ana


Sürdüler yurdumdan tuza bal dedim

Amâya siyahı gece bul dedim

Hokkabaz bilgine ilmin fal dedim

Üşüştü yedi köy linç oldu ana


Dinle anam dinle daha var daha

Bu devirde insan olmak zor daha

Helal deyil haram tatlı kâr daha

Bilmem ki Karun'lar kaç oldu ana


Sen dilsiz sağırdın dilsiz yoğurdun

Dilsiz bir dünyaya beni doğurdun

Sözünden çıksaydım benden soğurdun

Oğlun kabuk deyil iç oldu ana


Sırtlar kalınlaştı kambur göğüste

Suçlu hakim oldu suçsuz ye'iste

Adelet iddia kurda bahiste

Ciyerci kedisi aç oldu ana


Dönecek değirmen sular aktıkça

Sönecek yıldızlar güneş çıktıkça

Narmânî bu hâle dalıp baktıkça

Fikrimde mevsimler üç oldu ana 

 (Nurullah Özdemir)  NARMÂNÎ 2018