İşte böyle zamanlarda, 

bir haller olur bana. 
İğne ucu kadar bile bir şey,
büyür gözümde büyür büyür 
büyür de bir dağ olur. 
Sonrasında o dağdan bir çığ düşer,
düşer de ruhum altında kalır. 
Ruhu duymaz kimsenin, 
ruhum çıksa sesim çıkmaz, 
kıvranır kıvranır kıvranır dururum.
Haykırsam, sesim çıksa,
Ne duyan ne umursayan olur. 
O yüzdendir ki sessizlik
Benim kadim dostumdur.