Rüzgâr vazgeçmez esmekten,
Oynamaz yerinden dağlar.
Dalından ayrılmaz yaprak,
Sen beni sevmedin diye...
Merak etme,
Papatya küsmez güneşe,
Hapsolmaz geceye gölgeler.
Bir yeri eksilmez dolunayın,
Sen beni sevmedin diye...
Kuşlar cıvıldar, uçar yine.
Bulut kaçar güneşin önünden.
Çocuklar gülüşür kendilerince,
Yıldızlar batar, doğar güneş yine...
Sadece biraz küserim kendime,
Biraz da gözyaşı dökerim,
Sonra başımdan bir ölüm geçer.
Unuturum seni, kimbilir, belki...
sevda yüklü yürekten gelen yakıcı gönül sızıntılarıydı.
ayrılığın acısı sarmalamış dizeleri. duygu yoğunluğu
bir hayli yüksek bir şiir okudum severek ve hazla.
tebrikler ve saygılarımla...
Emeğine yüreğine sağlık Ayşegül hanım tebrikler güzel bir şiir okudum hayırlı akşamlar diliyorum