Kötü günlerin bir huyu vardır,

hiç geçmeyecekmiş gibi gözükürler.

Pembe bulutlarla kaplı rüyalarımıza çöküp

Avuçları delik karabasana bürünürler.


Hep aldanacak gibi bu ömür,

harcanacak gibi güzel günler,

ağlanacak bin türlü hallerimiz

hiç bitmeyecekmiş gibi gözükürler.


Bir amacı vardır kötü günlerin;

umutsuzluk bulutunun altında

Hüzün yağmuruyla ıslanalım ister,

umudumuzu bitirecekmiş gibi gözükürler.


Zifiri gecenin ardı aydınlıktır.

Karanlıktan çıkaran zamandır,

kanayıp duran yarayı iyileştiren de.

Kötü günler, zamanı yenecekmiş gibi gözükürler.