__________ÂHVAL-İ NUR________
Manâ-î âlemde bir tabut gördüm
İçi ben doluyum taşıyan benim
Kendi cenazemin başında durdum
Sonsuzluk gününün fecrinde sonum
 
Aklım kör kuyuda naçar keşmekeş
Ruhumda telaşe meçhule revan
Nefesim girdapta burgulu ateş
Nefesim burgulu ateşe giryan
 
Âh nefsim âh nefsim mahir sanatkâr
Ben resim o ressam uçmağ da eser
En tatlı darbeler koyu renkte; ar
Çerçeve içinde cürmüm şaheser
 
İçinde masiva, çalkantı; yayık
Cenahta kıpırtı sermette elek
Elendi göğsümden can kıymık kıymık
Seçti beni benden hamarat melek
 
Gaiplerden bir ses zamanı biçti
Sur öttü ölümden diril ve doğrul
Bir kaç adım attım bin asır geçti
Çember mengenede kıvrıl ve yoğrul
 
Ey gafil Narmânî menzilin sırat
Belle ki bu dünya zernişan tümsek
Ölmeden ölümü üzerinden at
Âhval-i nur için uyanman gerek
( Nurullah Özdemir) NARMÂNÎ 18.12.2019