℃ / ℃
Tebeşi̇re kan bulaşti
Yazık ki bozuldu hilkat
Kalmadı
insanda rikkat
Derdest
edildi hakikat
Şiddet
birdi, bini aştı
Tebeşire
kan bulaştı
Vicdan
kaskatı, taş oldu
Kirpiğe
değen yaş oldu
Şimdi
ayaklar baş oldu
Nefret
pusulayı şaştı
Tebeşire
kan bulaştı
Dinmiyor
sancılarımız
Göverdi
acılarımız
Hortladı
öcülerimiz
Yeter
artık, sabır taştı
Tebeşire
kan bulaştı
Leke
değdi önlüklere
Hüzün
çöktü günlüklere
Ne
gerek var kinliklere?
Öğretmen
toplumda baştı
Tebeşire
kan bulaştı
Vefa
yerini bulmadı
Hicap
duyduk, şık olmadı
Kimsede
mecal kalmadı
Öğretmen
özgür bir kuştu
Tebeşire
kan bulaştı
Tahta
değil vicdan kara
Kolay
iyileşmez yara
Eskileri
mumla ara
Yaşananlar
sanki düştü
Tebeşire
kan bulaştı
Vandallığın
lüzumu yok
Ne
yazık ki çözümü yok
Her
şey açık, gizemi yok
Gözümüzden
akan yaştı
Tebeşire
kan bulaştı
M. NİHAT MALKOÇ
