SENKİ ÖĞRETMENSİN GÖNÜN ERİSİN

ÖNÜNDE BEN DEĞİL ÂLEM ERİSİN

 

Okul denen kutlu bina seninle

Şenlenir, gül açar tatlı dilinle

‘’Kara sevdam, yürek yaram’’ bak dinle

Sen ki öğretmensin kalem erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Aşı yaptın taa…Yürekten bizlere

Sevgi sundun parıldayan gözlere

Nokta nokta, hece hece, sözlere

Sen ki öğretmensin gönül erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Bağladın bizleri millî duyguya

Kandırdın yüreği sevgiden suya

Açıldı gözlerim dalmam uykuya

Sen ki öğretmensin, kalem erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Düşümde sen varsın, rüyamdasın sen

Dokudun bizleri hep desen desen

Gözümde, gönlümde her yerdesin sen

Sen ki öğretmensin gönül erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Halıda desensin, kilimde motif

Eririm önünde eririm lif lif

Yücelir seninle Emine, Elif

Sen ki öğretmensin kalem erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Şehirde ışıksın, köyümde ışık

Bağımda, ovamda, dağımda ışık

Değişmez kaide çağımda ışık

Sen ki öğretmensin gönül erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Yunusça sevdayla sana bağlandım

Gönüller sultanı hana bağlandım

Güzeller güzeli cana bağlandım

Sen ki öğretmensin kalem erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Seninle aydınlık, aydınlık cihan

Aşarken engeli görülür dehan

Şahittir sözüme ALLAH ve KUR’AN

Sen ki öğretmensin gönül erisin

Önünde ben değil âlem erisin.

 

Musa SERİN