GÜCÜM KALMADI

 

Kahır torbasını aldım sırtıma

Menzil derim menzil kahrı çekilir

Ayak yürüse de takat kesilse

Menzil derim menzil kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı

 

Bir başka oluyor her şeyin ilki

Sevda dedim amma, ağırmış yükü

İstemez parayı, istemez mülkü

Sevda derim sevda kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

 

 

Sevda tepesine kurunca köşkü

Sevgi tezgâhında pişirdim aşkı

Umudu yitirmek öyle bir iş ki

Umut derim umut kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

 

Dağda mı, köyde mi, yoksa şehirde

Belki de bir akşam, belki seherde

Vuslatı günü mü, bilinmez nerde

Vuslatı derim vuslat kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

 

Boşuna çağırmaz im etmez bana

Umutsuz gözlerle bakmaz cihana

Elimden tutup da girerken hana

Yarın derim yarın kahrı çekilir

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

 

Ağlarım, sızlarım dünya bir yana

Solurum sevdayı hep kana kana

Umudun peşinde gelince sona

Rüya derim rüya kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

 

Bir baksam yüzüne gamzeler açar

Yürek kanatlanır göklerde uçar

Aydınlım bir anda kendinden geçer

Dökülür gözyaşı kahrı çekilir.

Çekilir desem de gücüm kalmadı.

Musa SERİN, 22.11.2019