MASAL KAÇKINI KIZ

Alemler yüklü gözlerin

Ay renkli anlamlar da

Emsalsiz bir koku yüzer

Kuğu gibi çıplak boynun da



Gülmeye hükümlü yanakların

Ve o gülücükler

Bale yapar inci dudaklarında



Oynar gölgeleri çehrende

Bir meleğin kokusu yayılır

Can bahçelerinden tenine

Sen tanrısal bir güç gibi

Tekrar çiçek açtıransın

Susamış kurak gönüllere



Kıskanmalısın kendini

Sen umutların vahası

Bir serapsın ardına düşülen

Kolay olmamalı sana erişmek

Sen taht sürersin nice yüreklerde, bilmezsin



Sen mutluluk, sevinç ve ışık dolusun

Meleksin! Nice yürekleri dölleyen sevdana

Keşke olabilseydi bir sevgi mahkemesi

Ve yargılanabilseydi duygular

Ne davalar açılırdı senin için dosya dosya

Ve savcı isterdi idamını

Gerekçesi de öldürmek olurdu çoğunu sevdandan

Ve hiç haberin yokken

Ne yapalım sende öyle savunursun kendini

Onlarcası aldığı mahkeme celplerine

İcabet etmeyince dönüştü ihzarlıya



Yaşamak varken masallarda;

Uçurtmaların kuyruğuna tutundu

Kaçıp gitti bir gece yarısı

Masal kaçkını kız

Yerleşti gri bulutlarına gökyüzünün

Vakitsiz indi aşağılara sonra

 Şimdilerde salkım saçak

Söğüt dallarında tutulu kirpikleri

 Gözyaşları her yağmurlar da