HAYAT PETEĞİ





Gönül havasını topladı durdu ömürden

Hayallerle umutlarla geçti gitti yıllar

Bir petekteki bal gibi yedi bitirdi arılar




Olan oldu bir kere istemesem de

Ne yapalım yaşarım kör topal bende

Sarıp sarmalarım severim yeniden belki de

Aman be takmam kafaya hiç bir şey

Yetmesin isterse bu dünya, isterse vermesin

Paşa gönlü nasıl isterse!






Artık hesabı kapattı gönül

Umudun ve düşlerimin kimselere yoktur sözü

Kimseden alacağım da yok, eyvallahım da!

Buyursun gelsin benden almak isteyen

Bir varmış bir yokmuş masallarına!