Güneş battı, karanlık çöktü ne varsa kaybettim
Kapattım gözlerimi gelecek günlerime sabrettim

Gizliden maziye dalan çaresiz gönlüm
Dünyayı telaşsız bekleyen beyhude gecen ömrüm

Firakın hüznü ile her şey ayrı bir sessiz
Gamsızların dünyasında onlar benden habersiz

Haykırsam duyulmuyor sesim bilmem ne olacak
Ahvalim başkasının elinde acınası bir oyuncak

Her doğan gün, bir hüzün, bir bekleyiş, yeni bir umut
İçimde fırtınalar kopsa da, dilimde derin bir sukut

Secdeye varan alnımda kutsi bir teslimiyet
Hiç sıkılmaz gönlüm duadan, Hak vadetmiş nihanlı bir icabet

Gözlerimde mahmurluk ve geride kalan yaşanmış hatıralar
Bir tarafta mukadderat, bir tarafta aldatan vefasızlıklar

Dünyamı viraneye çeviren bir türlü dinmeyen ızdıraplar
Her güneşin işrakıyla gönül nağmesinden kıpırdanan dudaklar

Mazlumun sukut eden feryadı, yalvarışı, çaresizliği
Her gecenin sabahında gelen hakikat güneşinin sessizliği

Benden alamadıkları tek şey ağlamak ve geceye sığınmak
Kavuşamadığım hayallerime uykumda rüyalarla ulaşmak