℃ / ℃
GÜL GONCASI YİĞİTLER
Karanlığın derinliğindeki sessizliğim, gönlüme gelen huzme umut ışıkları ve ötemde dinmeyen akıncı tufanlarım. Hırçın ırmağın taştan taşa çarpan coşkun çağıltısı ve dingin Hazar gölünün gönlüme dolan güz esintisi.
Hırkalı Yavuzların masif metaneti, ruhunun derinliklerinde saklanan güzellikleri, sığmayan sebatları, arşa çıkan kahramanlıkları. Umur görmüş amansız Kaf dağlarındaki efkârım, hicranlarım ve ulaşılamayan hülyalarım.
Yeşeren baharın ümitleri, tez gelen hazanlar, nazenli gazeller, solan laleler, sümbüller ve dinmeyen göz pınarlarım. Ömrümün son eyyamında ötelere yol bulan sefaletim, def’i gam eylemeyen virane gönlüm ve yatağını bulan tecellim.
Ahiri hep kış mevsimindeki acı bir esinti ve bağladığım gönlümün gök kubbesindeki hoş bir sadâ. Semaya bakan yaşlı gözlerim, gökkandili afaklar ve dallanıp yeşeremeyen fidanlar.
Ve ömrünün bir demindeki teslimi ruhlar, huzuru kalpler ve gök ekini biçmiş gibi şehadete mazhar olan gül goncası yiğitler, memedler, kınalı kuzular.
Gönülden dua ile.
