
Gülfi̇dan
Bilmem ne yazsam geçer,diner kalbimin küsü
Gülfidan örtme kalbe,örtme küslük örtüsü
Cüzamlı bir ikindi boynu kırık bir fidan
Zamana neşter atıp kesiyor bileğimi
Bağrımda kan pıhtısı geziniyor Gülfidan
Nüksettikçe siliyor arzımı dileğimi
Çatlıyor damarlarım ölüm döşeği tenim
Gülfidan buselerin artık soldu solacak
Susun kendi kendime yeter benim matemim
Eklemlerime soğuk bir tabiat dolacak
Gülfidan kefen beyaz sen kefendende aksın
Gerdanında boncuk mu dizilmiş kederinden
Bu dünyalık ayrılık bırak bağrımı yaksın
Tarumar etsin bizi yok etsin en derinden
Ruhumda titrek alev misali can kuşlarım
Çırpınıyor kafesten uçtu uçacak gibi
Soluğumu yoruyor çıktığım yokuşlarım
Gülfidan ölüm olur bu savaşın galibi
Yara bere şakağım şah damarım tökezde
Hasırdan urganları sarmışlar kursağıma
Gözünü yaşa boğma gülümse be bu kezde
Melekler defterimi vere durdu sağıma
· · • • • ✤ • • • · · GÜŞTA
Güne gelen güzel şiire tebrikle sevgimle...
Tesekkur ederim Nezahat ablam..Güzel yüreğine şükranlarımla..
Çok güzel bir şiir okudum emeğine yüreğine sağlık Feride hanım tebrikler hayırlı günler diliyorum hocam
Teşekkür ederim Murat Bey..Hoş geldiniz efendim