Peltek şi̇i̇rler
PELTEK ŞİİRLER
Peltek şiirler yazıyorum.Okuyana hoş okumayana boş gelen..Sırtımda uyak dolu bir torba,aklımda cümle seli.Takılıp yalpalayınca uyakları düşürüyorum yere.Evet evet uyak düşüyorum dizelere.En olmadık zamanlarda ve genelde akşamüstü şiir yazarken yakalıyorum kendimi suçüstü...
Peltek şiirler yazıyorum.Okuması zor anlaması daha zor.Mürekkebim kağıda değdikçe kelimeler kıyıma vuruyor.Beni tek başıma gören herkes aynı soruyu soruyor ;
-Şiirlerin nerde ?
Diyorum ki evde..Ahşap kapaklı bir defterde hapsettim onları.Biriktiriyorum en zor zamanlarımda çıkarmak için için.Daha cevabı bile tamamlayamadan aklım gidiyor şiirlere.Fikrim yanıyor için için..Şiir yürüyorum,şiir gülüyorum adeta.Ayaklarım altında eskiyen şiirler birikiyor.Eve nasıl vardım ben bile anlamıyorum.Defterimin odun kokulu tenini aralayıp şiirlere bakıyorum.Ben hergün bu yüzden şiir kokuyorum..
Peltek şiirler yazıyorum ben.Anlaşılmayı beklemiyorum yahutta okunmayı.Dokunmayı istiyorum bir kez olsun bir gönle dokunmayı.Gâh bir ama gibi gözlerimi arıyorum şiirde gâh bir dilsiz gibi sözlerimi.Oturunca başına kağıdın ve kalemin nakış nakış işlemek geliyor şiiri şifa diye.Şiir ki bu hayatta bir insana sunulabilecek en güzel hediye.Okumayı bilmek kadar şiire dokunmayı bilmekte önemli.Bir kabartma haritası gibi her heceyi hissetmek.Koy parmaklarını dene kapa gözlerinide.Hissiyatın doruğuna vardıkça şiirlerde,değil seksen bir ili tüm âlemi gezersin de anlam veremezsin kendine.
Dedim ya okumak değil dokunmak ...
Örneğin bir pastoral şiirin kaldırım taşlarında ilerlerken başlamıyorsa gözlerinde kehribarsı bir yangın,buram buram fesleğen kokusu gelmiyorsa burnuna,deve dikenleri batmıyorsa ayağına,bütün tabiat ana canlanmıyorsa gözünde ya sende bir sorun var ya şiirin sözünde.Halbuki şiirler her daim başlarken önsözünde şiir olmayı vaad etmeli.Düşeceksen bile şiirlerin üzerine düşmelisin.Odunu hece olan bir sobanın ilhamdan ateşiyle pişmelisin.Zulanda şiirler biriktirip şiirsiz geçen her gününe küsmelisin..
Ne demiştik
Peltek şiirler yazıyorum ben
Okuyana güç okumayana gülünç....
· · • • • ✤ • • • · · GÜŞTA
Peltek şiirler yazıyorum ben.Anlaşılmayı beklemiyorum yahutta okunmayı.Dokunmayı istiyorum bir kez olsun bir gönle dokunmayı.Gâh bir ama gibi gözlerimi arıyorum şiirde gâh bir dilsiz gibi sözlerimi.Oturunca başına kağıdın ve kalemin nakış nakış işlemek geliyor şiiri şifa diye.Şiir ki bu hayatta bir insana sunulabilecek en güzel hediye.Okumayı bilmek kadar şiire dokunmayı bilmekte önemli.Bir kabartma haritası gibi her heceyi hissetmek.Koy parmaklarını dene kapa gözlerinide.Hissiyatın doruğuna vardıkça şiirlerde,değil seksen bir ili tüm âlemi gezersin de anlam veremezsin kendine.
Dedim ya okumak değil dokunmak ...
Çok anlamlı bir yazı şiir yüreğin dili, şiirle dokunma şire dokunmak ne güzel sevgilerimle...
Teşekkür ederim Melek Hanım..Esenlik ve hasenat dilerim
Kardeşim her hecesi sözü ile beni anlatmışsın biz şairleri anlatmışsın ,harikasın kardeşim,emeğine gönlüne sağlık,selamlarımla.
Tıpkı siz gibi bu dizelerde kendini bulandır kelimelere aşık olan..Çünkü bu kelamlarda şiire meftun birinin gönül hanesinden döküldü..Teşekkür ederim değerli Abim
Emeğine yüreğine sağlık Feride hanım kutluyorum günün yazısını ve yazarını hayırlı geceler diliyorum hocam
Çok teşekkür ederim Murat Bey..Esenlikler dilerim hocam