Fi̇rkat
Ab-ı hayat suyumu elimden aldı hayat
Çehrem de koca diken üzüldükçe batıyor
İçtiğim su zehirden yediğim ekmek bayat
Bu his beni onulmaz bir boşluğa katıyor
Nefesimde boğuk bir kördüğüm mekan tuttu
Kesik kesik soluğum vicdanımı yakıyor
Tebessüm bahçelerim gülüşleri kuruttu
Canhıraş yağmurlarım gözlerimden akıyor
Didârıma asıldı bir cehennem tablosu
Firkatın çekiciyle cana çivi çakıyor
Ve kalbime dolanan ayrılığın kablosu
İnsafsızca kendini bir prize takıyor
Vahdetime nakşolan giryelerin dansını
Oturup seyir etmek benliğimi yıkıyor
Hicran ise kokusu ekşimsi esansını
Durmadan şu yaralı kalpgâhıma sıkıyor
Şûle de kalmış gibi kavrulup bitiyorum
Yanıp yanıp durduğum alev benden bıkıyor
Sinemde ki darlığın içinde yitiyorum
Felek beni elemden bir kafese tıkıyor
· · • • • ✤ • • • · ·GÜŞTA
Kardeşimi tebrikler ediyorum,selamlarımla.
Aleyna aleyküm selam.Teşekkür ederim Mehmet abi.Saygılarımla
Harika bir şiir okudum emeğine yüreğine sağlık Feride hanım tebrikler hayırlı akşamlar diliyorum hocam
Teşekkür ediyorum Murat Bey..Hayırlı akşamlar hayırlı ömürler..
Hicran ve sitem yüreğe oturmuş güzel çalışmayı, şiiri gönülden tebrik ediyor sevgiler sunuyorum.
Teşekkür ediyorum nezahat ablam.Hoşgeldin
kucak dolusu sevgiler?