Card image cap
Bi̇r kelam bi̇n kalem kirdirir

Bırak bazı şeyler öylece kalsın

Sen kulsun olmazı olduramazsın

Cahil ile aranda mesafe olsun

Bir söz eder incitir kaldıramazsın



Bir kelâmın bin kalem kırdırır ins'e usta

Sadr'ıma kor bastırıp kalemimi kırdırma

Kırk yılda bir varırsın böylesi cinse usta

Alarmımı her gece küskünlüğe kurdurma

Tuzla buz etti beni dostun dilinde yalan

Kırıldı benden öte benden geride kalan


Nefsime tâkât ile dayandım durdum usta

Kör iblise meyleyip muhabbeti durdurma

Susmayı hep kâr bilip sükûta vardım usta

Nifak tohumu ekip dostu dosta vurdurma

Kurşunîden bir kalem saplandı tam bağrıma

Duanın çarşafını doladım baş ağrıma


Bir yalan yumağına sardırdı durdu usta

Sen sus bende susayım gönül kâbesi kırma

Ne an arkamı dönsem sırtımdan vurdu usta

Hâşâ ve sümme hâşâ hiçkimseyi kandırma

Ben benden eksilirken ölümü erken tattım

Dost bildiğim döşeğin hain yüzünde yattım


Şiirlerden utandım dizeden kaçtım usta

İçimin alevini dil dökümü döktürme

Kıran kırana hüzün ve keder saçtım usta

Dosta diktiğim gülü orta yerden söktürme

Ha düştü ha düşecek yüzüm elîm yerinden

Düşman nerden bilecek dost vurur en derinden