Card image cap
Albayim

Sevmek albayım sevmek,sevmek onda bir sayım
Sevmek hakikât ama sevildiğin varsayım

Daha kaç kez ölür insan ayıbında sevdanın
Ve kaç kez salkım saçak dökülür bilinmeze
İtiraf et Albayım !
Hangi geri sayım durdurur ki zamanı ?
Hangi nöbet susturur boğuk sayhalarımı ?
Soğuk küskünlüklerim vardır her daim benim
Kırık suskunluklarda yalın ayaktır tenim
Sevmek Albayım zor mu...düz yola çıkmayana
Sevmek yürekte kor mu... yanmaktan bıkmayana
Halbuki mevsimlerde korkmuştu sevilmekten
Bağrına muştuladığın o kusursuz ilmekten
Korkmuştu...
Ve şimdi..
Nefeslerini tutsun cümle âlem Albayım
Nâr-ı firkat deminde başlıyor geri sayım...
Külliyen sildirdigim hafıza ayıplarım
Topal kayıplarımla soruyorum bak sana
Albayım bakma öyle halimden anlasana !
Sevmek urlu bir beyin yahut titrek nöbet mi ?
Bu gurbetlik sancısı sînemde müebbet mi ?
Oysa ki tellerimde diken yoktu Albayım
Hududuma girişler sınırsızdı sevene
Gelmediler...
Bundandır çirkindir çiçeklerim
Sınır boyu sıralı....
Kanıyor kirpiklerim bitkinlik ısıralı
Cebimde umut kırık kalmadı hiçbir payım
Sevdim ama sevilmedim...
Sevilmedim Albayım !
O günden bu güne dem tutmaz külde harlanan çayım
Meğer vazgeçilmez değilmiş hiç insanlar
Albayım bilmez misin ?
Bir hâlden anlamaza
Bir kelâm dinlemeze
Ne etsin şu lisanlar...
Bırakta terkedelim bu sükût kuşlarını
Bırak Albayım bırak
Bu dünyanın fâni yokuşlarını
Madem sevmek gerçekmiş sevilmek bir varsayım
Bir akşam üstü yalın ayak
Hafifçe yalpalayarak
Çeker giderim Albayım...

Sıtkım sıyrıldı aşka koşarken adım adım
Albayım sevebilmek imtihanmış anladım