ELA GÖZLÜM YAR SENİ

Kader çizgisinde muhabbet varsa
Bekliyorum ela gözlüm yar seni
Dağların başına yağacak karsa
Korkutmasın ela gözlüm kar seni

Yazmışsa deftere kader kalemi
Muhabbet yazılmış, almışsa demi
Gözler ışıldarken görsek âlemi
Kavurmasın ela gözlüm kor seni

Düşerken doğumla hayat cemresi
Çocukluk bir başka olur neşesi
Gençlik apayrı hayatın sesi
Bak bekliyor ela gözlüm bar seni

İhtiyarlık hayatın son deminde
Muhabbet mayası durur yeminde
Belki de saadetin âleminde
Ağlatmasın ela gözlüm sır seni

Yoksa bir rüya mı hayat dediğin
Doğumdan ölüme mezara değin
Çemberinde sıkışınca feleğin
Yanıltmasın ela gözlüm kur seni.

Mazide demlenen hatıraları
Açtırır gülleri, gelir baharı
Kovsak üstümüze çöken nazarı
Hep yücelttir ela gözlüm ar seni.

Aydınlım hayata gizlenen mevsim
Yaşanan çizgide değişir isim
Dilim durmaz, gelirse sana sesim
Bak aynaya ela gözlüm gör seni.
Musa SERİN, 18.09.2020

Musa Serin