Yine sensizliğin hüzün dökmeleriyle

Hasret çığlıklarıyla sokaktayım

Etraf kalabalık curcuna

Ama ben kimsesiz sokak ortasındayım

Berduş düşmeli sevdamın kaybolmalarına

Gökyüzü ağlıyor yüreğimi küllerle saklıyor

Upuzun uçsuz bucaksız hayallerim

Çıkmaz bir köşede karanlıkta kaybettim

Ve de düşlerimi üşüttüm

 Bilmediğim bir yerde   

Kerpici dökük bir evin 

Buğu camına yazdım

Birkaç dize bir de ismini

Silmedim seni orada bıraktım

Ardından

Elimdeki sigaramın katranlı kederlerini

Uçurdum

Kuşlar, kediler, köpekler hatta börtü böcekler

Rengârenk

Yolun kenarda sessiz

Sanki yalnızlığımı kutluyorlar

Ağaçlar sallanıyor sensizliğin gölgesinin üstüne

Lakin yapraklarını dökmüyorlar

Sol tarafımı serinletiyorlar

Çöp bidonun, evimin önü bile tertemiz gazete kâğıtları

Uçmuyorlar

  Korna ile veda ediyor

Dudağımdaki kelimeler