Bu gece duygularım 
İstanbul gibi karışık 
Gözlerim sokaklar gibi
Sisli ve buğulu
Ruhum yorgun
Kelimeler çıkmaz da
Bu gece İstanbul ben yorgun argın...

Düşlerim haykırıyor 
Çığlık çığlığa martılar gibi 
Sessizce perde çekiyor hayallere
Zifiri karanlık çöküyor üstüme
Anılarımın içinden bir gölge geçiyor...
 
Bu gece ben İstanbulum 
Rengârenk ama karanlık
Yüreğim de bir o kadar kalabalık
El ayak çekiliyor sevdamda
Kalabalık içinde yalnız kalıyor yüreğim
Hüzünlü hüzzam, efsunlar üflüyor
Ayrılık dokumalı hasretini...

Bu gece İstanbul bile bana ağlar
Bir birine kafiyesizce 
Nokta koydular şiirlerim
Küfürler ardı ardına 
Sıralanıyor gün batımına
Şarkılar buruk kekemeli dualarlarımla
Ve beddualarımla
Bu gece İstanbul ben... 
Mahmut ÇİÇEKDAĞI