Card image cap
Bi̇ri̇ ana bi̇ri̇ yâr (1)

BİRİ ANA BİRİ YÂR, NE YAPSAYDI BAHTİYÂR


( Birinci Bölüm )


Aylardan Ağustos’tu, yakıcı güneş vardı

Pancar tarlasındaydı, çalışmakta ırgatlar

Sancı tuttu Nigâr’ı, duâ edip yalvardı

Irgatların sesine karışmıştı feryatlar



İşte böyle bir günde, eyledi feryat figân

O pancar tarlasında, oğlu geldi dünyaya

Koşuşturdu insanlar, bulamadılar dermân

Nigâr ana sevindi, gerçek olan hülyaya



Uyanmıştı bir gece, kabus görüp rüyâda

Irgat dolu traktör, devrildi yürek yakar

Yitirmişti Haydar’ı, yalnız kaldı dünyada

Çalışmak zorundaydı, yoksa ona kim bakar



İsteyenleri oldu, hâmileydi o zaman

Tarlada doğan oğlu, adı kondu Bahtiyâr

Ne çok çileler çekti, hayat vermedi aman

Daha çok gençti yaşı, hissetse de ihtiyar



Geçti zaman büyüdü, Bahtiyâr delikanlı

Gülizâr’a tutkundu, herkes bilir, aşikâr

Askerden de dönmüştü, sevecen, heyecanlı

Elde yok avuçta yok, olmadı hiç isyankâr



Ağanın oğlunun da onda var iken gözü

Varlıklı ailenin, kızı idi Gülizâr

Nasıl isteyecekti, nasıl kesecek sözü

Bahtiyar’ın bahtına, esecekti bir rüzgâr



Gülizâr’ın babası, bir kaç düşmanı vardı

Tarlasında yanyana çalışırken Bahtiyâr

Tesadüf işte bu ya, hayatını kurtardı

Kurşun onu sıyırdı, kazanmıştı itibâr



Hiç tereddüt etmedi, istedi verdi kızı

İmkansız olsa bile, gerçek oldu rüyâlar

Sevdiğine kavuştu, dindi yürekte sızı

Yaradan’a şükretti, şükür dedi Bahtiyâr


Şükrü Atay  (Türkmenoğlu)