BAL KOKULU YEŞİL GÖZLERİN

 

Sen uyurken boz bulanık gecelerde,

Üşümesin diye,

Katmer-katmer güllerle kundakladım,

Üryan yüreğini…

Gözlerine gülşenimi taşıdım.

Beyaz zambaklarla başına taç yapıp,

Ay ışığını saçlarına serptim sevgili,

Ve…

Kirpiklerine yaslanıp delicesine umudu soludum.

 

Sine-i canda dikensiz goncalar büyütürken,

Uykusuzluğumu, hasretinle yoğurdum hep.

Rüzgârın saçlarını yıkadım gözyaşlarımla.

Kirpiklerim uykuya duçar olurken,

Ben seni düşündüm yâr!

Siyahı bürünmüş cellât gecenin göz hapsinde…

 

Seni ararken tüm zamansızlıklarımda,

Mah cemalini bulutlara çizdim hep...


Yürek kalemimle sevdamı,

Gecenin ayaz koynuna bıraktım.

Gözlerimden akan hırçın denizler,

Karakışlara gelin verdiğim baharlarımın,

Tozlu dudaklarını yıkıyordu,

Bal kokulu yeşil gözlerinde...

 

Ve gözlerin,

Öylesine saf, öylesine sevecen,

Meftunu olduğum yeşil gözlerin,

Gök kubbenin sinesinde iki yıldızdı,

Gelin edasıyla süzülen iki hırçın kızdı.

 

Öyle ılıktı ki nefesin.

Benden habersiz her nefes alışında,

Yetim sevdam boynu bükük kalıyordu.

 

Ve sevdam;

Sen uyanmayasın diye,

Çığlıklarını yüreğine gömüp,

Dudaklarını kanatarak,

Günün sancılı doğumuna,

Sessizce tanıklık ediyordu…

____________________ Saklı Düşlerim _.