Card image cap
Zan etmek



Camiden çıkarken, bir anne vardı,

Soğuktan taşlara, bitkin oturmuş.

Yanında bir çocuk, sessiz  ağlardı,

Gelene el açıp, mahcupça durmuş.

 

Yağmurdan ıslanmış, elleri mosmor,

Boynunu bükmüştü, para isterken.

Belli ki yalvarmak, gelmişti çok zor,

Çocuğum çok hasta, ne olur derken.

 
 Komşusu aç iken, tok yatan bizden,

Değildir demişti, hutbede bir ses.

Eller se boş çıktı, hep cebimizden,

Sadaka atmadan, pas geçti herkes.

 

Halden anlamadık, kızdık giderken,

Yahut da üç kuruş, ihsan zor geldi.

Suizan eyledik, “sahtekâr” derken,

Çünkü kör nefsimiz, hayra engeldi.

 

Ne hüsnü zan ettik, ne para verdik,

Karımız hiç bir şey, kazanmak oldu.

Görmezden gelerek, üstelik yerdik,

Hani ya mümindik, gönlümüz boldu.

 

Bu Cuma sınavdan, geçtik hepimiz,


Cümlemiz kaybetti, hem vebal aldı.

Desek de kalbimiz, su kadar temiz,

Merhamet gerçekten, sınıfta kaldı.