Card image cap
Sevgi̇ karanliğa mum




Islanmazdı gözlerim, bihaberdim hüzünden,

İçim yosun tutmuştu, sevgisizlik yüzünden.
Merhameti bilmezdim, insaf çoktan gitmişti,
Duygusuz ve hissizdim, güzel huyum bitmişti.
Defterimde yazmazdı, okşamak yetim saçı,
Yaşayınca fark ettim, ekmeğe muhtaç açı.

Dilimde tatlı kelam, gönlümde şefkat yoktu,
Sözlerim batan iğne, kusurlarım pek çoktu.
Bahtıma kar yağmıştı, bahar pek çok ıraktı,
Kibir gurur yüzünden, herkes yalnız bıraktı.
Nadide kelebekler, müşfik kalpte yaşarmış,
Çiçek açmayan yere, asla konmaz kaçarmış.


Düştüğümde anladım, meğer acı da varmış,
Gül derince parmağı, bazen kanatan harmış.
Çaresizlik çekmeyen, gönlünü hiç dağlamaz,
Duygu yoksa bedende, gülümseyip ağlamaz.
Pasta börek yiyenler, yokluk nedir bilmezler,
Yoksullardan bihaber, ıslanan göz silmezler.

Bin yıllık gaflet uykum, sarmış iken ufkumu,
Feryat edip uyandım, dedim yaşamak bu mu?
Şimdi kendime döndüm, içim huzurla doldu,
Yüreğim uçmak ister, kanat çırpan kuş oldu.
Kıran üzen huyumla, hayat budur sanmışım,
Bencil beni beğenmiş, boş masala kanmışım.

Paylaşmayı öğrendim, kıskançlığım gitti yok,
Çokla doymazdı nefsim, şükredince şimdi tok.
Dünya yalnız şer değil, gördüm iyi doluymuş,
Sevgi karanlığa mum, mutluluğun yoluymuş.
Gönül yapmak maharet, girebilmek daha hoş,
Çünkü narin kristal, almak gerek kırmak boş.    

       

Bin yıllık gaflet uykum, sarmış iken ufkumu, Feryat edip uyandım, dedim yaşamak bu mu? Şimdi kendime döndüm, içim huzurla doldu, Yüreğim uçmak ister, kanat çırpan kuş oldu. Kıran üzen huyumla, hayat budur sanmışım, Bencil beni beğenmiş, boş masala kanmışım. Paylaşmayı öğrendim, kıskançlığım gitti yok, Çokla doymazdı nefsim, şükredince şimdi tok. Dünya yalnız şer değil, gördüm iyi doluymuş, Sevgi karanlığa mum, mutluluğun yoluymuş. Gönül yapmak maharet, girebilmek daha hoş, Çünkü narin kristal, almak gerek kırmak boş.