Trabzon’dan çikip hayal ufuklarina yol alan “mor taka”

                                                                                                        M. NİHAT MALKOÇ

            Şehirlerin gelişimi yol, su, elektrik ve kanalizasyon çalışmalarından ibaret değildir. Şehirleri asıl imar eden şairler, yazarlar ve düşünce adamlarıdır. Bir şehirde fiziksel altyapıyla kültürel altyapı dengeli bir biçimde düzenlenmezse zamanla sıkıntılar baş gösterir.

Trabzon’un bir kültür ve sanat şehri olduğunu söyler dururuz yıllardan beri… Bunu bir övünme vesilesi olarak kullanır, içten içe gururlanırız. Bir insanın kendi yöresel değer ve birikimleriyle gururlanması onun en tabiî hakkıdır. Bu takdire şayan bir davranıştır aynı zamanda. Fakat bu değerleri sahiplenmek lâfla olmuyor. Hamasî sözlerle hedefe varılmıyor. Yöresel kültürümüzü gündeme taşıyan şahsiyetlere yardımcı olmayı bir sorumluluk bilincinin yansıması olarak algılamalıyız. Bu gibi yayın organlarını mutlaka satın alıp desteklemeliyiz.

            Önümde şiir ve kent kültürü dergisi olarak kültür piyasasına sunulan “Mor Taka” duruyor. Taka deyince yanlış anlamasın dostlarım… Bu öyle zannettiğiniz gibi belden aşağı mizah dergisi filan değil… Belden yukarı olanlardan da değil… Bu bir kültür dergisi… Kaptanlığını da kıymetli hemşehrimiz, içimizden bir olan Yaşar Bedri Özdemir yapıyor.

            Trabzon’un sayılı değerlerinden biri olan Yaşar Bedri Özdemir, kendisi istemese de, şöhreti ülke geneline yayılmış münzevî bir şâir ve gönül adamı… Sanat coşkusunu hiç yitirmeyen, resimle şiiri bütünleştiren, iç dünyasında fırtınalar koptuğu hâlde müşfik bir liman gibi görünen şair, yazar, ressam, öğretmen, düşünür, nakkaş Yaşar Bedri; modern şiirin gelenekten beslenen nurlu oluğudur. Öz ışığımızla aydınlanan ve aydınlatan bir münevverdir.

            Türkiye’de bağımsız sanat dergiciliğinin akıbetini çok iyi bilen Yaşar Bedri Özdemir, Mor Taka’nın künyesinde, dergisiyle ilgili olarak şu enteresan ifadeyi kullanıyor: “Rüzgâr muhalif olmazsa mevsimde bir demir alır.” “Rüzgâr muhalif olmazsa…” ifadesi Türkiye’deki dergilerin acı kaderine düşülen bir not olarak da kabul edilebilir. Çünkü derginin yayınına ne zaman nokta konulacağı meçhuldür. Şayet okur âlicenaplığını gösterir de yayını desteklerse dergi uzun soluklu olur, yaşar. Aksi takdirde kadim dergiler mezarlığının yolunu boylar.

Usta şair Yaşar Bedri Özdemir,  Mor Taka’yı işyerinin bitişiğindeki yazıhanesinde tek başına hazırlıyor. O kendi tabiriyle “Mortaka” adlı şehir ve kent kültürü dergisinin kaptanıdır. Koca gemiyi tek başına Karadeniz’in azgın sularında yüzdürmek hiç de kolay bir şey değildir. Bunun farkında olduğu için derginin gelecek sayılarıyla ilgili olarak temkinli konuşuyor:  “Gelecek sayımız,  sözcüğü derginin sürdürümü için zorunluluk oluşturuyor… Masaüstü çalışmalarından, derginin pullanıp gönderilmesine kadar olan süreçte, bütün hamaliyenin bir kişinin omuzlarında olmasının getirdiği aksamaları aşmakta yetersiz kaldığımın farkındayım. Bilindiği gibi amatör bir tasarımdır Mor Taka. Zaten profesyonelce yapılan her işin bir zaman sonra ruhu boşaltılmaktadır. Tek başıma sürdürdüğüm bu yolculukta; sadece kusurların arandığı bir arenada seçicilik zaaflarını en aza indirmeye çalışıyorum. Kimse zaten kimse bile değilken, Mor Taka'ya yapılan haksızlıkları görmezden gelmeye çalışıyorum!..”

Trabzon’da yayınlanan Mortaka; içerik ve mizanpaj bakımından düşünüldüğünde İstanbul standartlarında çıkan usta işi bir dergi olduğu görülür. Taşrada böyle dolu ve kaliteli bir dergi çıkarılabileceğini söyleseler doğrusu inanmazdım. Fakat bu dergiyi bizzat görünce, azmin elinden hiçbir şeyin kurtulamayacağı hakikatine bir kez daha gönülden inandım.

Son dönem modern şiirimizin imge avcısı Yaşar Bedri Özdemir’in Mortaka’sı bugüne kadar 16 kere hayal ufuklarına sefer eyledi. Her seferinde de yükü çok ama çok ağırdı. Çünkü geleceğe dair düşleri ve düşünceleri taşıyordu güvertesinde. Onlarca duygu savaşçısı şair, onlarca bilgi ve düşünce eri yazar, bu takanın zorlu yolculuğunda sabırdan kozasını ördü.

Şair Yaşar Bedri, taşrada da güzel bir dergi çıkarılabileceğini ispatladı; bu zorluğu başardı. Bundan sonrası,  kaliteli dergi bulup okuyamadığından yakınan aydınlara düşüyor. Bu aydınlar bir de Trabzonlu olunca üzerlerindeki sorumluluk katmerleşerek artıyor. Üstad Yaşar Bedri Özdemir’i yürekten kutluyor, Mor Taka’nın uzun soluklu olmasını diliyorum.