NE GÜZELSİN ÖLÜM

 

Efil efil esen rüzgar
Ürpertide tenim
Böyle havalarda
İnsan ölümden korkar.

 

 

 

Ne cazip ve yamansın
Öyle koşturuyoruz ki hayat
Belli ki yetmeyecek zaman

 

 

 

Kolaydır söylemesi 
Her vesileyle
Ama geldiğinde ölüm
Tutulur insanın çenesi

 

 

Saatler kaçtır
Zaman neyi söyler kim bilir
Tutulur son defa belki eller
Ve alır götürür
Duyulan ölüm atının
Nal sesleridir.

 

 

 

Toprağın üstünde açmış güller
Altında kim bilir kimler yatar
Başuçlarında ne gözyaşları akar
Ve geldiğinde ziyaretçiler
Ölüler Ayağa kalkar 

 

 

Yaşar birileri bilmeden
Ölülerden arta kalan ömürleri
Onlar gittiler
Bırakıp canım güzellikleri
Hadi bizler yaşayalım bari.

 

 

 

 

 
 
 
 
Sitedeki
 
Yazarın