Card image cap
Kaderi̇me boyun eğdi̇m


Ben de alıştım artık

Gülmek nedir bilmeyen

Kaderime

Çektikleri yetmeyen

Tâlihime

Ben de anladım artık

Istırâbımın bitmediğini

Çilemin dolmadığını

İnanmıyordum ben de bir zamanlar

Sevenlerin ayrılacağına

Aşkın hüsranla

Biteceğine

Çünkü o zaman

Sen vardın yanımda

Ne kadar mutluyduk birlikte ...

Gözlerimizden okunuyordu

Mutluluğumuz

Söz vermiştik birbirimize

Ölünceye kadar sevmeye

Ama sen

Terkedip gittin

Nereye gittiğini söylemeden



Uzun yıllar geçti

Ne bir haber

Ne de bir mektup gönderdin

Nerede olduğunu bile

Bilmiyorum

İlk karşılaştığımız anda

Sevmiştik birbirimizi

İsmini biliyordum sadece

Merak etmemiştim gerisini

Yanımdaydın çünkü her zaman

Nereden bilirdim gideceğini

Şimdi bir de hayâlin kaldı hâtıramda

Ümitsizliğe düştüm iyice

Umudum kalmadı artık

Küstüm, darıldım

Boyun eğdim ben de

Ayrı kalan

Bütün sevgililer gibi

Gülmeyi unutmuş, cefâkar

Kaderime


Şükrü Atay


1979 - Mazide Kalan Şiirlerim