. 

Sorularla dolu, şu yalan hayatta

Cevabı bulmaktır, belki mühim olan

Sabun gibi kaygan bir zeminde

Yaşıyoruz haberimiz yok

. 

Kirlettiğimiz şu dünyada

Geriye ne kaldı ne kalacak

. 

Bir bir dökülüyor çınar yaprakları

Güller soluyor hüzün çöküyor

Bir çocuk gülerken bir çoçuk ağlıyor

. 

Zaman acımasız umarsız akıp gidiyor

Saatler bir durup bir çalışıyor

. 

Soğuk dere kenarında oturuyorum

Üşüyorum 

Ruhumda ki problemi çözüyorum

Kurumuş yeşil otlar karşı tarafta

Bakıyor ve dalıyorum boydan boya

. 

Elime bir güç verilseydi

Düzeltmek isterdim yamuk işleri

Haklıya hakkını verirdim

. 

İnsanlık potasında erirdim

Barış ve sevgiyle buzu eritirdim

. 

Bir sonraki saati belli olmayan hayatta

Kinii, kanı, hırsızlığı yerle bir ederdim

Sararan ayvalar gibi sararım

Bu dünyayı birbirimize 

Zindan ettiğimiz için

. 

Her haksıza haksızsın derdim

Zalimlik yapana dersini verirdim

. 

Özü sözü doğruluk olan

Kimsenin ekmeği aşında

Namusunda gözü olmayan

Muçtaç olmasın 

Kimse kimseye isterim

.

İnsanlar

Bir öğün de  olsa 

Hiç kimse aç kalmasın

Acı, Gözyaşı dökmesin

Eriyip bitmesin, tükenip gitmesin

.

Yıkıldıysa kalksın ayağa

Düşmüşse kaldıralım  ayağa

.


Cengiz AKSU 20/10/2020

.