Terler dökerken bu kasım soğuğunda
Tatlılar acılar bir birine karışır
Rüzgarlar savururken kumları
Türküler çalar radyomda
Taş yerinde ağırdır diye
Kulağıma tabi olur gözlerim
Dalar giderim uzaklara
Sıla gurbet birbirine karışır
İçimde kopan fırtınanın
Haddi hesabı yok
Çam ağaçları gibi
Hep ayaktayım
Nasıl oluyor anlamıyorum
Hem ayakta hem uykudayım
Kırmızıya dönmüş sarmaşığın rengi
Çimenler kurumaya yüz tutmuş
Tükenmek değil tükenmemek en doğrusu
Daha açacak Kasımpatı çiçekleri var
ZİGNEC USKA
Tükenmek değil tükenmemek en doğrusu
Daha açacak Kasımpatı çiçekleri var
Anlamlı ve güzeldi umut hep olmalı kardeşim saygılarımla...
Teşekkür ederim kardeşim
Öncelikle hoş geldiniz.. emeğine yüreğine sağlık cengiz bey tebrikler
ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ÜSTADIM